روز تولد

دختر گلم همین الان واکسنتو زدیم...زیاد گریه نکردی مثل همیشه دختر خوبی بودی..

خانم دکتر میگفت یاسمن خانم قد بلنده...80 سانتی متر شدی قربونت بشم...همه چیت خداروشکر نرمال بود...فقط وقتی خانم دکتر میخواست وزنتو بگیره میرقصیدی و نمیذاشتی وزن ثابت بمونه 

وقتی به خانم دکتر گفتیم مکعبها رو روی هم میچینی کلی تعجب کرد و گفت نی نیتون باهوشه...فداش بشم....

اومدیم خونه و خوابیدی...خسته شده بودی....

خانم دکتر گفت از امروز میتونی شیر گاو بخوری...هورا....دخترم دیگه بزرگ شده...

پارسال توی همچین روزی صبح زود بلند شدم...وسایلهای تو رو برداشتم و توی ساک بیمارستان گذاشتم...دلهره عجیبی بود...بابایی میگفت استرس نداشته باش...اما مگه میشد؟؟؟؟

ساعت 12 وقت آتلیه بود ... تا آخرین عکس 3 نفرمون وقتی توو شکممی رو بندازیم...ساعت 2 بیمارستان بودیم...بابایی رفت پذیرش و کارای منو انجام داد...مامان افسر زودتر از ما اونجا بود...با دیدنش خوشحال شدیم...بعدش من رفتم تووی اتاق واسه اماده شدن...قرار بود 2.5 عمل بشم اما تا 5 طول کشید...مامان مریم و عمو جون و عمه جون و شوهر عمه جون هم اومده بودند...خاله اعظم و خاله افسانه و سمیرا هم بودند...من هی میوومدم پشت در تا ببینمشون اما اجازه نمیدادند...خیلی استرس داشتم...اخه تنها بودم...

فقط وقتی میخواستن منو ببرن اتاق عمل همه رو دیدم...کلی گریم گرفت دلم میخواست بابایی هم بیاد...اما نذاشتن...اون توو کلی گریه کردم...اقای دکتر کلی دلداریم داد...منم اروم شدم...امپول بی حسی رو که بهم زدن هیچی نفهمیدم...و بیهوش شدم...با صدای گریه ات به هوش اوومدم...

فقط قرمزی لبات یادمه....

ساعت 5:05 دقیقه بعدازظهر زمستون به دنیا اومدی و همه دنیای من شدی....یه روزی مادر میشی و حس منو میفهمی...

امروز همش یاد خاطره میکنم...یاسمنم همه دوستت دارن...چون اولین نوه هم هستی...توی دل مامان یزرگا و بابا بزرگا خیلی جا داری....ایشالله 100 تا دیگه از این تولدا رو ببینی...

یک سال با همه سختی ها و خوبیهاش گذشت.....چه زود....باورم نمیشه..

خیلی دوستت دارم عزیز مامان...